23.3.53

เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน





















ดอกหาง นกยูง สีแดงฉาน
บานอยู่เต็มฟากสวรรค์
คนเดินผ่าน ไปมากัน
เขาด้นดั้น หาสิ่งใด

ปัญญา มีขาย ที่นี่หรือ
จะแย่งซื้อ ได้ที่ไหน
อย่างที่โก้ หรูหรา ราคาเท่าใด
จะให้พ่อ ขายนา มาแลกเอา

ฉันมา ฉันเห็น ฉันแพ้
ยินแต่ เสียงด่า ว่าโง่เง่า
เพลงที่นี่ ไม่หวาน เหมือนบ้านเรา
ใครไม่เข้า ถึงพอ เขาเยาะเย้ย

นี่จะให้ อะไร กันบ้างไหม
มหาวิทยาลัย ใหญ่โตเหวย
แม้นท่าน มิอาจให้ อะไรเลย
วานนิ่งเฉย อย่าบ่นอย่าโวยวาย

ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
ฉันจึง มาหา ความหมาย
ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย
สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

มืดจริงหนอ สถาบัน อันกว้างขวาง
ปล่อยฉัน อ้างว้าง ขับเคี่ยว
เดินหา ซื้อปัญญา จนหน้าเซียว
เทียวมา เทียวไป ไม่รู้วัน

ดอกหางนกยูง สีแดงฉาน
บานอยู่เต็ม ฟากสวรรค์
เกินพอ ให้เจ้าแบ่งปัน
จงเก็บกัน อย่าเดิน ผ่านเลยไป

// อาจารย์ วิทยากร เชียงกูล เขียนตอนเป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์
// บทกวีที่มีอิทธิพลมากที่สุดชิ้นหนึ่ง ในช่วงก่อน 14 ตุลาฯ
// เป็นบทกลอนที่ปลุกหัวใจนักแสวงหา และกระตุ้นให้นักศึกษา ในรั้วมหาวิทยาลัย ลุกขึ้นมาตั้งคำถามต่อชีวิต และบทบาทที่ควรจะเป็น โดยในยุคที่บ้านเมืองมืดดำ ด้วยอำนาจเผด็จการ ขาดสิทธิเสรีภาพ บทกลอนนี้ได้สะท้อนอารมณ์ ความรู้สึก ให้นักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย ลุกขึ้นมาตั้งคำถาม กับยโยบายการทำงานของรัฐบาล จนกระทั่งส่งผลสะเทือน ให้เกิดการเรียกร้องประชาธิปไตย ในเหตุการณ์ ตุลาคม 2516 //


ดีใจที่ได้อ่าน..อีกครั้ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น